รักสัมผัส

     ธามชายหนุ่มเจ้าของไร่อัศววิบูลย์ผู้ที่ใช้ชีวิตโดดเดี่ยวท่ามกลางขุนเขาและป่าไพร ในวันหนึ่งที่กลับต้องมาใช้ชีวิตร่วมกันกับแม่กวางน้อย หม่อมหลวงรติมา โชติวาทิน ที่ตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในไร่ก็เริ่มออกฤทธิ์ให้เขาต้องปวดหัวทันที ชีวิตที่เคยเงียบสงบต้องมาเปลี่ยนไปเมื่อมีคนอีกคนอยู่ข้างกาย ชายหนุ่มจะเลือกอะไรระหว่าง

ความแค้นที่ฝังแน่นภายในใจมานานนับสิบปี

กับ

ความรัก ความห่วงใยที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในหัวใจและความรู้สึกที่ด้านชา

     รติมาคุณหนูจากวังโชติวาทินที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ในซ่องโจร เธอจะทำอย่างไรเมื่อรู้ว่าโจรป่าตรงหน้ากำลังจะกลายเป็นสามีในอนาคต หญิงสาวจะเลือกอะไรระหว่าง

ความแค้นที่เกิดจากการเป็นผู้ถูกกระทำ โดนย่ำยี ทำร้ายทั้งทางร่างกายและจิตใจจนเกินจะทน

กับ

ความหวั่นไหวที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นภายในหัวใจ เธอจะฝืนได้นานแค่ไหนกัน

     ความรัก ความผูกผันที่ค่อยๆ เริ่มก่อตัวขึ้นของคนทั้งสองมันจะสามารถสัมผัสกับดวงใจที่มีกำแพงสูงชันที่คอยกีดกั้นของคนทั้งคู่ได้หรือไม่...รักสัมผัส

หอมปีนัง

28/05/21

    ..............................................................................................................................

     จากใจนักเขียน (ขอแทนตัวเองว่าปีก็แล้วกันนะคะจะได้ดูไม่ห่างเหินกันจนเกินไป เราอยากสนิทและทำความรู้จักกับทุกคน)

     เนื้อเรื่องในตอนแรกตั้งใจว่าจะให้เป็นนิยายแนวดราม่าน้ำตาไหลหยดติ๋งๆ แต่พอเขียนไปเขียนมากลายเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร (ต้องลองเข้ามาอ่านเองนะคะว่าถ้ามันไม่ดราม่าน้ำตาเล็ดแล้วมันจะเป็นอย่างไร แต่ปีเองก็คิดว่าดราม่าอยู่นะคะหรือว่าไม่นะ เอ๊ะหรือยังไงอันนี้มาตอบกันได้นะคะว่าตกลงนิยายเรื่องนี้มันแนวไหนกันแน่ ฮ่า ฮ่า) ส่วนพระเอกของเรื่องจะเรียกว่ากินเด็กก็คงไม่ผิดนักเพราะในเรื่องพระเอกกับนางเอกช่วงอายุค่อนข้างห่างกันมาก (อันนี้เป็นความตั้งใจของปีนังเองจ้า ดิฉันชอบบบบบเป็นการส่วนตัว ฮ่า ฮ่า) แต่อย่างไรก็ตามอายุมากหรือน้อยก็ไม่เป็นอุปสรรคนะจ๊ะ นางทั้งรักทั้งหวงแม่กวางน้อยของนาง

     หวังว่านิยายของปีจะทำให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านมีความสุขและสุขใจไปกับความรักของคนทั้งคู่นะคะ ขอให้ทุกคนได้พบกับพระเอกในชีวิตจริงที่พร้อมจะมาร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรานะคะ (ขออย่างนี้ก็ได้ด้วย ได้แหละก็ถือเป็นเรื่องดีๆนี่น่า)

     นิยายของมือใหม่นะคะ (ระหว่างหางานทำของนักศึกษาจบใหม่ที่อนาคตช่างสดใสรุ่งโรจน์ในช่วงเวลาเช่นนี้ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะจบแน่นอนค่ะ สัญญา) ผิดพลาดประการใดต้องขอโทษขออภัยไว้ ณ ที่นี้ อย่างไรก็ตามถ้ามีอะไรชี้แนะทางปีเองก็พร้อมจะรับฟังเพื่อแก้ไขให้ดีขึ้นนะคะ

     ปีขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคอมเม้นต์และกำลังใจนะคะมันช่วยได้มากจริงๆ กำลังใจของคนเขียนก็คือการเห็นว่าคนอ่านสนุกและมีฟีดแบคกลับมานี่เอง ทุกครั้งที่ลงทุกตอนเราเช็คแทบจะทุกชั่วโมงว่ามีใครมาอ่านหรือคอมเม้นต์อะไรให้บ้าง ฮ่า ฮ่า ตื่นๆ นิดๆ...กำลังใจที่มีให้มันยิ่งใหญ่มากจริงๆ ค่ะ ขอบคุณจากใจจริงๆ